माझे गाव निबंध मराठी

My Village Essay in Marathi : माझे गाव अशी जागा आहे जेथे मला माझ्या सुट्ट्यांमध्ये किंवा जेव्हा मला थकवा वाटतो आणि मला विश्रांती घ्यायची इच्छा असते तेव्हा भेट द्यायला आवडते. गाव हे असे स्थान आहे जे शहराच्या प्रदूषणापासून आणि आवाजापासून खूप दूर आहे. तसेच, आपल्याला खेड्यातील मातीशी एक संबंध आहे असे वाटते.

शिवाय, येथे झाडे, विविध प्रकारची पिके, फुलांचे विविधता आणि नद्या इत्यादी आहेत. या सर्व व्यतिरिक्त, आपल्याला रात्री थंड हवेचा झोत आणि दिवसात एक उबदार पण आनंददायी वारा वाटेल.

Set 1: माझे गाव निबंध मराठी – My Village Essay in Marathi

Table of Contents

माझ्या गावाचे नाव डोंगरगाव आहे. गावाजवळून एक पुण्यवती नावाची नदी वाहते. नदीला पावसाळ्यात भरपूर पाणी असते. नदीकाठी एक शितलादेवीचे मंदिर आहे. तेथे दरवर्षी जत्रा भरते.

माझ्या गावाजवळच चारही बाजूंनी उंच उंच डोंगर आहेत. डोंगरात दऱ्या-खोऱ्याही आहेत. तेथेच छोटेसे धरण बांधलेले आहे. डोंगरामुळे व नदीमुळे सगळीकडे वेगवेगळ्या प्रकारची हिरवीगार, उंच झाडे आहेत. त्यामुळे वातावरण थंडगार वाटते. गावात दर गुरुवारी बाजार भरतो.

गावातील बहुतेक लोक शेती करतात. गावात एक छोटी शाळा आहे. गावात ग्रामपंचायतीचे कार्यालय आहे. गावात वेगवेगळ्या धर्मांची प्रार्थनास्थळेही आहेत. गावात सर्व लोक एकोप्याने, प्रेमाने वागतात.

माझ्या गावात आता सर्व सुखसोई आल्या आहेत. तेथे मला खूप शांत वाटते. आम्ही दरवर्षी गावी जातो. माझे गाव मला खूप आवडते.

Set 2: माझे गाव मराठी निबंध लेखन – Maze Gav Marathi Nibandh

कृष्णा नदीच्या काठावर एक टुमदार खेडेगाव आहे. साक्री हे त्याचे नाव. तेच माझे गाव आहे. कृष्णा नदीमुळे आमच्या गावाला बाराही महिने भरपूर पाणी मिळते. त्यामुळे हिरव्यागार वृक्षवेलींची झूल बाराही महिने आमच्या गावावर पसरलेली असते.

माझ्या गावातील बहुसंख्य लोकांचा शेती हाच व्यवसाय आहे. जोंधळा हे येथील प्रमुख पीक आहे. काहीजण कडधान्ये व भात यांचेही पीक घेतात. काहीजणांनी फळा-फुलांचीही झाडे लावली आहेत.

माझ्या गावात दहावीपर्यंतची शाळा आहे. एस्. एस्. सी. परीक्षेत दरवर्षी माझ्या शाळेचा खूप चांगला निकाल लागतो. गावाच्या मध्यभागी एक देऊळ आहे. देवळात गाभाऱ्यासमोर विस्तृत सभागृह आहे. या सभागृहात भजनाचे व मनोरंजनाचे कार्यक्रम होतात.

माझ्या गावाने ‘संत गाडगेबाबा ग्रामस्वच्छता अभियाना’चे पारितोषिक पटकावले आहे. माझे गाव आता पूर्णपणे व्यसनमुक्त झाले आहे. गावातील भांडणतंटेही गावकरी एकत्र बसून सोडवतात. आता माझे गाव तंटामुक्ती योजनेचे बक्षीसही नक्की मिळवणार आहे.

असे हे माझे गाव मला खूप आवडते.

Set 3: माझे गाव या विषयावर निबंध – Maze Gav Essay in Marathi

माझे गाव म्हणजे नागाव. मुंबईपासून फक्त तीनचार तासांवर असलेले हे माझे गाव अगदी निसर्गरम्य आहे. माझे आजीआजोबा तिथे राहातात. त्यांना मुंबईला राहायला या असे आम्ही बरेचदा म्हणतो परंतु त्यांना गावालाच राहायला आवडते.

आमच्या गावाला समुद्र आहे, हिरव्यागार वाड्या आहेत, उंचउंच माड आहेत. समुद्र किना-यावर सुरूचे बन आहे. तिथे जाऊन आम्ही खांबखांब हा खेळ खेळतो.
मी आणि माझा भाऊ सुट्टीत गावाला जातो. तिथेही आमची दोस्तमंडळी आहेत. गावाला गेले की आम्ही सगळ्यांच्या वाड्यांत फिरतो आणि खाली पडलेले रायवळ आंबे गोळा करून आणतो. विहिरीवर त्यातले आंबे धुवून खायला खूप मज्जा येते.

आता गावी गॅस आला आहे तरीही आजी कधीकधी चूल पेटवते आणि त्यावर शिजवलेला मऊ भात आणि मेतकुट आम्हाला खायला देते.सोबत भाजलेला पापड असतोच.

गावाला रात्रीच्या वेळेस काजवे दिसतात. आमच्या अंगणातल्या झाडांवर रात्रीच्या वेळेस केवढेतरी काजवे मी एकदा पाहिले होते. आमच्या गावाला लाल मातीचे कच्चे रस्ते होते, पण आता गावात ब-याच ठिकाणी पक्के रस्ते झाले आहेत. पूर्वी वीजही सारखी जात असे. आता तसे होत नाही. मला माझे हे गाव खूप आवडते. इथली लाल माती मला खुणावते म्हणून मी दर सुट्टीत इथे येतो.

Set 4: माझे गाव मराठी निबंध – Essay on My Village in Marathi

सह्याद्रीच्या कुशीत जन्मलेली भोगावती नदी कोल्हापूर जिल्ह्यातील राधानगरी तालुक्यातून वाहत जातो. तिच्याच किनारी एक छोटेसे आणि टुमदार खेडे आहे. तेच माझे गाव कांबळवाडी! माझ्या कांबळवाडी गावाने ‘आदर्श गाव’ म्हणून साऱ्या महाराष्ट्रात नावलौकिक मिळवला आहे.

माझ्या गावातील बहुतांशी लोक शेतकरीच आहेत. ऊस, भात ही गावची मुख्य पिके आहेत. याशिवाय नाचणी, भुईमूग, सोयाबीन, सूर्यफूल, केळी इत्यादी पिकेही गावात घेतली जातात. शेतीला पूरक व्यसाय म्हणून अनेक शेतकरी लोक पशुपालन, कुक्कुटपालन इत्यादी व्यवसाय करून गावाच्या उत्पन्नात आणि स्वत:च्या उत्पन्नात भर घालीत आहेत.

माझ्या गावाने निर्मल ग्राम योजनेचे व अन्य कित्येक पुरस्कार पटकावले आहेत. राधानगरी तालुक्यात पहिल्यांदा गाव हागणदारी मुक्त करण्याचा मान माझ्या गावाने पटकावला आहे. गावचा स्वच्छ, सुंदर व निर्मल परिसर पाहायला कित्येक लोक येतात. येथील विविध योजना पाहतात.

गावात सौरऊर्जेवर चालणारे दिवे बसवले आहेत. बंद गटारे आहेत. त्यामुळे दुर्गंधीचा अजिबात त्रास नाही. गावची शाळा संगणक शाळा म्हणून ओळखली जाते. इथे पहिलीपासूनच मुलांना संगणक शिकवले जाते. गावात जागोजागी शोषखड्डे शोषखड्डे बनवल्यामुळे डास, नाहीत. त्यामुळे गाव आरोग्यसंपन्न झाला आहे. माझा गाव सर्वांनीच आदर्श घ्यावा माशा पाहायला मिळत असा आहे.

Set 4: माझे गाव निबंध इन मराठी – Majhe Gaon Marathi Nibandh

माझ्या गावाचे नाव नाशिक आहे. ते गोदावरी नदीकाठी वसलेले आहे. नदीच्या काठीमहादेवाचे मंदिर आहे. एक पवित्र क्षेत्र म्हणून नाशिकचा नावलौकिक भारतात आहे. त्यामुळेच अनेक गावातील यात्रेकरु तीर्थयात्रा करण्यासाठी नाशिकला येतात. नाशिकच्या जवळच त्र्यंबकेश्वर असल्यामुळे तिकडेही जातात. विशेषतः सिंहस्थामधे अनेक साधुसंत नाशिकला येतात. त्यामुळे नाशिक शहर गजबजून जाते.

नाशिकमधे श्रीरामाची मंदिरे बरीच आहेत. काळाराम, गोराराम, बायकांचा राम अशी किती तरी नावे देवळांना आहेत. नदीच्या काठीच मोठा भाजी-बाजार भरतो. माझ्या बाबांबरोबर मी भाजी आणायला जातो. सुंदर हिरवीगार ताजी पालेभाजी मला आवडते. त्याचवेळी बाजारातून ऊस, द्राक्षे, पेरू, बोरे अशा किती तरी गोष्टी मला आवडतात म्हणून बाबा त्या विकत घेतात.

आमच्या नाशिकजवळच सातपूर, आंबड अशी गावे अलीकडच्या काळात उदयास आली आहेत. त्याठिकाणी वेगवेगळ्या मालाचे उत्पादन करणारे विविध कारखाने आहेत. एक औद्योगिक शहर म्हणूनही आमच्या नाशिकला प्रतिष्ठा प्राप्त झाली आहे. नाशिकमधील सार्वजनिक वाचनालय खूपच जुने आहे. त्याठिकाणी विद्यार्थ्यांसाठी सुट्टीमधे खास बालविभाग पण आहे. दिवाळीच्या किंवा मे महिन्याच्या सुट्टीत मी सकाळी आणि दुपारी बाल विभागात जाऊन गोष्टींची पुस्तके वाचतो. त्याचप्रमाणे थोरामोठ्यांची चरित्रे वाचण्यात मला नेहमी आनंद वाटतो.

Set 5: माझे गाव निबंध मराठी – My Village Essay in Marathi

गावबद्दल तथ्य

भारतातील सुमारे 70% लोकसंख्या खेड्यांमध्ये राहते. त्याचप्रमाणे, आपण वापरत असलेल्या अन्न आणि शेती उत्पादनांचा मुख्य स्त्रोत गावे आहेत. स्वातंत्र्यानंतर, शिक्षणाबरोबरच खेड्यांमध्ये दोन्ही लोकसंख्या खूप वाढली आहे.

खेड्यातील लोक त्यांच्या कामासाठी अधिक समर्पित असतात नंतर शहरातील लोकही त्यांच्यात अधिक सामर्थ्य आणि क्षमता नंतर शहरी भागातील लोक असतात.

शिवाय, संपूर्ण गाव शांतता आणि समरसतेने राहते आणि कोणत्याही प्रकारचा संघर्ष नाही. गावकरी एकमेकांच्या दु: ख आणि आनंदात पुढे येतात आणि ते उपयुक्त स्वभावाचे असतात.

सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे आपण रात्रीच्या वेळी तारे पाहू शकता जे यापुढे शहरात दिसणार नाहीत.

माझे गाव वर्णन

उन्हाळा आणि थंडगार हिवाळा असणाऱ्या सखल भागात माझं गाव अस्तित्वात आहे. बहुतेक मी सुटीमुळे माझ्या गावाला उन्हाळ्यात भेट देतो. उन्हाळ्यात हे गाव शहरापेक्षा बरेच थंड आहे. तसेच, वाऱ्यामुळे आपल्याला गावात एअर कंडिशनर्सची आवश्यकता नाही. एका गावात आपल्याला हिरवळ दिसते आणि जवळजवळ प्रत्येक घरात त्यांच्या अंगणात किमान एक झाड असते.

शिवाय उन्हाळा हा कापणीचा हंगाम आहे म्हणून मी कोणतीही पिके क्वचितच पाहिली आहेत. त्याशिवाय पूर्वी कच्चे घर (चिखल व विटांनी बनलेली घरे) असत पण आता परिस्थिती बदलली आहे आणि पक्का घराची (काँक्रीट व इतर साहित्याने बनलेली) संख्या वाढली आहे. तसेच गावातील लोक शहरातील लोकांपेक्षा मित्र आहेत.

याव्यतिरिक्त, माझ्या गावात मला सर्वात जास्त आवडणारी गोष्ट म्हणजे ताजी आणि पुनरुज्जीवन देणारी हवा. मी 5 तास झोपी गेलो तरीही हवा ताजेपणाची भावना देते. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, रात्री मी शहरात मी करू शकत नसलेले तारे पाहतो आणि मोजतो.

गावचे महत्व

पुरातन काळापासून गावे अस्तित्वात आहेत आणि मालाची मागणी व पुरवठा यासाठी ते एकमेकांवर अवलंबून आहेत. त्याचप्रमाणे ते देशाच्या वाढीस आणि विकासासाठीही मोठे योगदान देतात. भारत हा असा देश आहे जो आपल्या माध्यमिक व तृतीय क्षेत्रापेक्षा शेतीवर अधिक अवलंबून आहे.

तसेच, जगातील दुसऱ्या क्रमांकाचे लोकसंख्या असलेले भारत आहे आणि या मोठ्या लोकांना पोसण्यासाठी त्यांना खेड्यातून जेवण पाहिजे आहे. हे आपल्यासाठी आणि प्रत्येकासाठी का महत्त्वाचे आहे याचे वर्णन करते.

शेवटी, आपण असे म्हणू शकतो की गावे ही अर्थव्यवस्थेचा आधार आहेत. तसेच, माझे गाव भारतातील सर्व खेड्यांचा एक भाग आहे जेथे अजूनही लोक शांतता आणि समरसतेत राहतात. याशिवाय शहरी भागातील लोकांच्या तुलनेत खेड्यातील लोक मैत्रीपूर्ण आहेत आणि आनंदी व समृद्ध जीवन जगतात.