दूरदर्शन निबंध मराठी 10 ओळी

मनोरंजन हा प्रत्येक व्यक्तीच्या जीवनाचा नेहमीच महत्त्वाचा भाग राहिला आहे. काही दशकांपूर्वी लोकांकडे मनोरंजनासाठी रेडिओ असायचा. त्यांनी रेडिओवरून गाणे, बातम्या आणि इतर विशेष कार्यक्रम ऐकले. पण काळ बदलला आहे आणि दूरदर्शनने रेडिओची जागा घेतली आहे. टेलिव्हिजन हे मनोरंजनाचे एक मोठे स्त्रोत आहे आणि आपण खाली दिलेल्या १० ओळींच्या संचाद्वारे आपण दूरदर्शन बद्दल माहिती घेऊ शकता.

दूरदर्शन निबंध मराठी 10 ओळी

Table of Contents

टी. व्ही. ला मराठीत दूरदर्शन म्हणतात.
दूरदर्शनवर आपण अनेक कार्यक्रम पाहतो
माझ्या घरी एक रंगीत दूरदर्शन आहे.
त्यावर मी व्यंगमालिका, चित्रपट आणि निसर्गविषयक कार्यक्रम बघतो.
माझे वडील बातम्या आणि माझी आई कौटुंबिक मालिका बघते.
दूरदर्शन देश-परदेश समजण्यासाठी आणि नवीन शोध समजावून घेण्यासाठी चांगले साधन आहे.
आपण दिवसातून दोन तासांहून अधिक वेळ दूरदर्शन पाहू नये.
दूरदर्शन हे मनोरंजन, ज्ञान आणि सामाजिक जागरूकता यांचे स्रोत आहे.
कलर टेलिव्हिजनचा शोध ‘जॉन लॉगी बेयर्ड’ ने १९२६ मध्ये लावला होता.
१९८० नंतर, ‘रामायण’ आणि ‘महाभारत’ हे दोन महाकाव्य शो होते ज्यांनी लोकांचे मनोरंजन केले.

10 Lines on Television in Marathi

टेलिव्हिजन हे एक असे उपकरण आहे जे आमचे आवडते कार्यक्रम आणि शो ऑडिओ-व्हिज्युअल स्वरूपात प्रसारित करते.
हे आमच्या घरात मनोरंजनाचे आणि करमणुकीचे सर्वोत्तम स्त्रोत आहे.
आविष्काराच्या सुरुवातीच्या टप्प्यात, टीव्हीने कॅथोड रे ट्यूब (सीआरटी) वापरले जे खूप मोठे आणि अवजड होते.
वर्ष २००० पासून, सीआरटी टीव्ही संचांचे उत्पादन थांबले आहे आणि फ्लॅट-पॅनेल लाइट एमिटिंग डायोड (एलईडी) टीव्ही सेट्सची जागा घेतली आहे.
आजकाल बाजारात प्लाझ्मा, एलसीडी, एलईडी, ओएलईडी आधारित टीव्ही संच उपलब्ध आहेत.
टेलिव्हिजन या शब्दामध्ये ‘टेली’ म्हणजे दूर आणि ‘व्हिजन’ म्हणजे दृष्टी.
कलर टेलिव्हिजनचा शोध ‘जॉन लॉगी बेयर्ड’ ने १९२६ मध्ये लावला होता.
आजकाल ‘स्मार्ट टीव्ही’ बाजारात आहेत ज्यात इंटरनेटशी जोडलेले आहे, ज्यामुळे टीव्ही शो पाहणे आणि इंटरनेट सर्फ करणे शक्य होते.
एखादा कार्यक्रम पाहण्यासाठी, आम्हाला उपग्रह सिग्नलद्वारे कार्यक्रम आणि शो आणण्यासाठी ज्या माध्यमाची आवश्यकता असते ज्याला टीव्ही चॅनेल म्हणतात.
केबल टेलिव्हिजन ही अशी प्रणाली आहे जी आमच्या घरात त्या काळ्या आणि जाड ‘को-अक्षीय केबल्स’ द्वारे सबस्क्रिप्शन शुल्कासह कार्यक्रम प्रसारित करते.

दूरदर्शन माहिती मराठी

दूरदर्शन हा एक असा घटक आहे ज्याद्वारे आपण आपले आवडते शो, चित्रपट आणि इतर विविध कार्यक्रम पाहू शकतो.
टेलिव्हिजन हा भारतातील एक मोठा उद्योग आहे ज्यामध्ये विविध भाषांमधील ८०० हून अधिक चॅनेलमध्ये हजारो कार्यक्रम आहेत.
२०१६ पर्यंत ८५७ चॅनेल होते आणि त्यापैकी १८४ पेड चॅनेल होते.
भारतात दूरदर्शन ऑल इंडिया रेडिओचा एक भाग होता, जो १९७६ मध्ये विभक्त झाला.
१९८० नंतर, ‘रामायण’ आणि ‘महाभारत’ हे दोन महाकाव्य शो होते ज्यांनी लोकांचे मनोरंजन केले.
१९९१ मध्ये आर्थिक आणि सामाजिक सुधारणांदरम्यान, सरकारने परदेशी आणि खाजगी प्रसारकांना भारतात त्यांचे टीव्ही चॅनेल सुरू करण्याची परवानगी दिली.
पारंपारिकपणे, कार्यक्रम अँटेनाद्वारे प्रसारित केले जात होते, परंतु १९९२ मध्ये, केबल टेलिव्हिजन नेटवर्क सुरु झाले आणि एकाधिक चॅनेलसह सुरू झाले.
आता भारतीय टेलिव्हिजन डीटीएच (डायरेक्ट टू होम) प्लॅटफॉर्मकडे वळले आहे जे उपग्रहाद्वारे सिग्नल प्राप्त करते आणि चांगले चित्र आणि ध्वनी स्पष्टता प्रदान करते.
स्मार्ट फोनच्या आगमनाने, कार्यक्रम इंटरनेटद्वारे आमच्या फोनवर देखील प्रसारित केले जाऊ शकतात.
आजकाल इंटरनेटवर नवीन कार्यक्रमांच्या थेट प्रवाहाला जास्त मागणी आहे.

10 Lines on Doordarshan in Marathi

दिवसा ते रात्री आणि लहान ते वृद्ध, दूरचित्रवाणीने प्रत्येकाचे आयुष्य पूर्णपणे बदलले आहे.
दूरदर्शन हे मनोरंजन, ज्ञान आणि सामाजिक जागरूकता यांचे स्रोत आहे.
१९८२ मध्ये सोनीने पहिला खिशातील आकाराचा दूरचित्रवाणी ‘सोनी वॉचमन FD-२१०’ प्रसिद्ध केला होता.
फिलो फार्न्सवर्थ, चार्ल्स फ्रान्सिस जेनकिन्स आणि जॉन लॉगी बेयर्ड हे दूरदर्शन आणि प्रसारणाच्या आविष्काराशी वैयक्तिकरित्या संबंधित आहेत.
दूरचित्रवाणी आपल्याला आपल्या घरात बसून संपूर्ण जगाच्या बातम्या मिळवण्यात मदत करते.
कधीकधी, अयोग्य सामग्री दूरदर्शनवर देखील प्रसारित केली जाते.
हाय डेफिनेशन टेलिव्हिजन १९९८ मध्ये पहिल्यांदा उपलब्ध झाले.
इंजिनिअर केलेली पहिली केबल प्रणाली ‘केबल टीव्ही’ होती.
सुरुवातीला, केबल्स जास्तीत जास्त पाच वाहिन्यांच्या सेवा पुरवण्यासाठी मर्यादित होते.
स्मार्टफोनच्या वाढत्या वापरानंतर दूरदर्शनने आपली उपयुक्तता गमावली आहे.

दूरदर्शन विषयी माहिती 10 ओळी

कॅथोड किरण ट्यूबचा शोध दूरदर्शनच्या कल्पनेच्या दिशेने पहिले पाऊल होते.
सुरुवातीला, दूरचित्रवाणी केवळ काळा आणि पांढरा रंगात सामग्री प्रसारित करायची.
कार्यक्रम १९६६ पासून रंगीत स्वरूपात प्रसारित केले जात आहेत.
केबल टीव्हीची वाढती मागणी आणि वापर यामुळे जाहिरात वेगाने वाढली.
सांस्कृतिक मूल्ये आणि परंपरा सामायिक करण्यासाठी दूरदर्शन हे एक चांगले माध्यम आहे.
दूरचित्रवाणीवर प्रसारित होणारे शैक्षणिक कार्यक्रम मुलांना मानसिक आणि सामाजिक कौशल्ये विकसित करण्यास मदत करतात.
टेलिव्हिजन आता प्रत्येक मानवासाठी मनोरंजनाचे एक महत्त्वाचे माध्यम बनले आहे.
१९५० ते १९७० हा टेलिव्हिजनचा सुवर्णकाळ होता.
सुवर्णकाळात टेलिव्हिजनची विक्री ९% वरून सुमारे ९५% पर्यंत वाढली.
इंटरनेटचा वेग वाढल्याने टेलिव्हिजनची लोकप्रियता हळूहळू कमी होत आहे.

दूरदर्शन हे मनोरंजनाचे चांगले साधन आहे. त्यावर आपण आपले आवडते कार्यक्रम, शो, चित्रपट वगैरे पाहू शकतो. ‘यूट्यूब’ सारख्या सेवेच्या प्रक्षेपणाने हा कल कमी झाला, जिथे मागणीनुसार सर्व जुनी आणि नवीन सामग्री पाहता येते. स्मार्टफोन लाँच झाल्यामुळे आणि इंटरनेटचा वेग वाढल्याने टेलिव्हिजनची लोकप्रियता हळूहळू कमी होत आहे. लवकरच इंटरनेट टेलिव्हिजनची जागा घेईल असे म्हटले तर अतिशयोक्ती होणार नाही.

अजून वाचा :