भाषण कला निबंध मराठी – Bhashan Kala Nibandh Marathi
आमच्या शाळेत दर वर्षी भाषण स्पर्धा होते. ह्या स्पर्धेत मी भाग घेतो. परंतु आम्हाला विषय दिलेले असतात. त्यामुळे एखाद्या विषयावर तयारी करून मी बोलतो आणि त्यात बक्षीस पटकावतो. परंतु आयत्या वेळेस विषय दिला तर त्यात चांगले बोलता आले तरच तो खरा वक्ता. परंतु त्यासाठी आपल्यापाशी ज्ञान हवे. कारण ज्ञान नसेल आणि बोलणे चांगले असेल तरी पण बोलणार काय कप्पाळ?
असे म्हणतात की शंभरात एखादा माणूस शूरवीर निपजतो, हजारात एखादा माणूस हुशार निपजतो, दहा हजारात एखादा वक्ता निपजतो आणि दानशूर माणूस निपजणे तर त्याहूनही कठीण आहे. ह्याचाच अर्थ असा की चांगले वक्तृत्व करणारी माणसे फार दुर्मिळ असतात. चांगले वक्तृत्व अंगी असण्यासाठी बरेच गुण लागतात. सर्वात पहिले म्हणजे आपण ज्या विषयावर बोलणार आहोत, त्या विषयाचा चांगला अभ्यास असावा लागतो. त्यानंतर सभेत सर्वांसमोर, सगळ्यांचे डोळे आपल्यावरच खिळलेले असताना बोलायचे ह्यासाठी धैर्य आणि सभाधीटपणा लागतो.
आपली वाणी आणि शब्दोच्चार स्वच्छ हवेत, बोलण्यात मुद्देसूदपणा आणि नेमकेपणा हवा, आपण जे बोलतो आहोत ते श्रोत्यांना पटवून देण्याची ताकद हवी, मधूनमधून विनोदाची पखरण हवी, हजरजबाबीपणा तर हवाच हवा. ह्या सगळ्या गोष्टी ज्याच्या ठायी असतात असा वक्ता श्रोत्यांना खूपच आवडतो. ते त्याला अक्षरशः डोक्यावर घेतात. आचार्य अत्रे तसे होते. ,
जुन्या काळी जेव्हा रेडिओ, टीव्ही, चित्रपट इत्यादी माध्यमेच नव्हती तेव्हा वक्त्याचे भाषण प्रत्यक्ष जाऊन ऐकणे ह्याखेरीज दुसरा पर्यायच नव्हता. अशा वेळेस राजकारणातील थोर थोर नेत्यांची भाषणे ऐकायला जनता गर्दी करीत असे. लोकमान्य टिळक, महात्मा गांधी, पंडित नेहरू, स्वातंत्र्यवीर सावरकर अशा नेत्यांची भाषणे ऐकायला लाखोंनी लोक येत असत.
स्वातंत्र्यानंतरही पंडित नेहरूंची भाषणे ऐकायला अमाप गर्दी लोटत असे. आजही वसंत व्याख्यानमाला, मॅजेस्टिक गप्पा, पार्ले कट्टासारखे वेगवेगळे कट्टे अशा ठिकाणी अनेक दिग्गज लोकांना भाषण देण्यासाठी बोलावले जाते.
वक्तृत्व कला काही काही व्यवसायांसाठी अत्यंत आवश्यक आहे. वस्तूंची विक्री करणारा सेल्समन, नाटकासिनेमात काम करणारे कलाकार, कोर्टात युक्तिवाद करणारे वकील, शाळाकॉलेजात शिकवणारे शिक्षक आणि प्राध्यापक, रेडियो जॉकी, क्रिकेट समालोचक, डबिंग करणारे कलाकार, टीव्हीवरील संवादक, मुलाखतकार, लोकसभेत आणि राज्यसभेत बोलणारे आमदार आणि खासदार ह्या सर्वांनाच वक्तृत्वकला आलीच पाहिजे असे असते.
वक्तृत्वकला मुळात अंगी असली तरी तिला अभ्यासाने आणि सरावाने पैलू पाडावे लागतात. श्वास कुठे घ्यावा आणि कुठे सोडावा, शब्दोच्चाराची लय कशी असावी ह्याचेही शास्त्र असते. नाटयशिक्षणाच्या अभ्यास करताना ते शिकवले जाते आणि एरवीही त्याचे वेगळे अभ्यासक्रम शिकता येतात.
थोडक्यात काय तर जिथे जिथे माणसांशी संबंध येतो अशा ठिकाणी भाषणकला तुमच्या उपयोगी येते. म्हणजेच ही कला तुम्हाला घरीदारी सगळीकडेच लागते असे म्हणायला हरकत नाही.
पुढे वाचा:
- भारतीय समाज आणि भारतीय स्त्री निबंध मराठी
- भारतीय संस्कृती मराठी निबंध
- भारतीय शेतकरी निबंध मराठी
- भारतीय लोकशाही निबंध मराठी
- भारतीय राज्यघटना निबंध मराठी
- भारतातील वैज्ञानिक प्रगती निबंध मराठी
- भारतातील वनसंपदा निबंध मराठी
- भारताचा राष्ट्रीय पक्षी मोर निबंध मराठी
- डॉ विक्रम साराभाई निबंध मराठी
- भारत माझा जगी महान मराठी निबंध
- विविधतेत एकता निबंध मराठी
- भाज्या आणि फळांचे महत्व निबंध मराठी
- भाऊबीज निबंध मराठी
- भटक्या जमातीतील तरुणाची कैफियत
- भगवान गौतम बुद्ध निबंध मराठी
- बैल प्राणी निबंध मराठी
- बालमजुरी निबंध मराठी