फुलाचे मनोगत निबंध मराठी – Fulache Manogat Nibandh Marathi

मी कुंडीत गुलाबाचे रोपटे लावले होते. एके दिवशी त्या रोपट्यावर गुलाब फुलून आला. मला खूप आनंद झाला. मी त्या गुलाबाच्या पाकळीवरून हळुवारपणे हात फिरवू लागले. त्या वेळी तो गुलाब आनंदित झाला आणि माझ्याशी बोलू लागला.

तो गुलाब म्हणाला, “मुली, किती प्रेमळ आहेस तू! नाहीतर इतर मुले पाहा. आम्हांला निष्ठुरपणे तोडतात. कुठेही टाकून देतात. पायदळी तुडवतात ! “तुम्ही आमची काळजी घेतली, तर आम्ही तुमच्या उपयोगी येतो. तुम्हांला सुगंध देतो. तोरण बनवण्यासाठी किंवा देवाला वाहण्यासाठी आम्ही फुलेच उपयोगी पडतो. कोणाचेही स्वागत करण्यासाठी आमचीच मदत होते. आम्हीच आजारी माणसाचे मन प्रसन्न करतो.

“मुली, आम्ही तुम्हांला अत्तरे, सुवासिक तेले देतो. मिठाईत व औषधांतही आमचा उपयोग करतात. आम्हांला तुम्ही चिरडले, तरी आम्ही सुगंधच देतो. आनंद देणे हेच आमचे ध्येय आहे. म्हणून आमच्याशी असेच प्रेमाने वागा.” एवढे बोलून गुलाब गप्प झाला.

फुलाचे मनोगत निबंध मराठी – Fulache Manogat Nibandh Marathi

पुढे वाचा:

Leave a Reply